راه های درمان روان تنی (نکات روانشناسی)

۳۰ آذر راه های درمان روان تنی (نکات روانشناسی)

اصطلاح اختلال روان تنی برای اشاره به شرایطی استفاده می شود که در آن تصور می شود یک بیماری جسمی ناشی از استرس روانی یا عوامل مرتبط با آن است یا تشدید می شود. از آنجایی که این اختلال مربوط به ذهن و بدن است، درمان آن نیز شامل اقدامات درمانی در دو زمینه پزشکی و روانی است. فرد مبتلا به بیماری روان تنی قبل از ارائه درمان مناسب ابتدا از نظر عوامل استرس زا غربالگری می شود.

اختلال روان تنی چیست؟

اختلال روان تنی یک وضعیت روانشناختی است که شامل ظهور علائم فیزیکی است که معمولاً هیچ توضیح پزشکی ندارند. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است افکار، احساسات یا نگرانی های بیش از حد در مورد علائمی داشته باشند که بر توانایی آنها برای عملکرد خوب تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به اختلالات روان تنی معمولاً علائم آشکاری از ناراحتی روانی را گزارش نمی کنند. در عوض، آنها معتقدند مشکلات آنها به دلیل شرایط پزشکی است. آنها عموما برای آزمایشات و درمان هایی که اغلب تشخیص داده نمی شوند، به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مراجعه می کنند که می تواند منجر به ناامیدی و ناراحتی شود. اختلال روان تنی گاهی اوقات اختلال علائم فیزیکی یا درد فیزیکی نامیده می شود. اختلال علائم فیزیکی شایع است و در حدود 5 تا 7 درصد از جمعیت عمومی رخ می دهد. به دلایل ناشناخته، زنان حدود 10 برابر بیشتر از مردان در معرض درد فیزیکی هستند.

ناگفته نماند که هر فردی در هر سنی ممکن است علائم فیزیکی داشته باشد. مطالعات نشان داده اند که برخی چیزها ممکن است افراد را مستعد ابتلا به علائم فیزیکی کند:

• داشتن سبک زندگی دارای هرج و مرج
• مشکل در تشخیص و ابراز احساسات
• بی توجهی در زمان کودکی
• بیکاری

اختلال روان تنی می تواند تقریباً هر قسمت از بدن را تحت تأثیر قرار دهد. نمونه های رایج عبارتند از:

• خستگی مداوم
• بیخوابی های متعدد
• دردهایی مانند دردهای عضلانی یا کمردرد
• فشار خون بالا
• دشواری تنفس (تنگی نفس)
• سوء هاضمه (ناراحتی معده)
• سردرد و میگرن های اعصبی
• بثورات پوستی (درماتیت)

راه های درمان اختلالات روان تنی

هرکسی به دلیل استرس فیزیکی شرایط پزشکی متفاوتی را تجربه می کند. بیماری های جسمی ناشی از عوامل روانی را می توان با دارو یا جراحی درمان کرد. با این حال، تنها در صورتی می توان به درمان کامل دست یافت که علت استرس مشخص شود. بنابراین، درمان هایی برای کاهش این عوامل روانی مانند استرس، اضطراب و افسردگی برای بهبود بیماری جسمی ضروری است.

روان درمانی

به این روش گفتار درمانی نیز گفته می شود. در اینجا، پزشک و بیمار در مورد وضعیت روانی و رویدادهای سبک زندگی که بیمار تجربه می کند، تعامل دارند. این تعامل به درمانگر کمک می کند تا بیماری روانی خاصی را که بیمار از آن رنج می برد تجزیه و تحلیل کند تا درمان مناسب ارائه دهد.

روانکاوی

این درمان برای درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی استفاده می شود. این یک فرآیند طولانی است که شامل دو تا پنج جلسه در هفته برای چندین سال است. روانکاو خاطرات و رویاهای کودکی بیمار را که در وضعیت روانی بیمار نقش دارد، ثبت می کند.

درمان شناختی رفتاری (CBT)

CBT بر بررسی افکار و باورهای بیمار که بر وضعیت روانی او تأثیر می گذارد تمرکز دارد. این شکل از درمان به غلبه بر احساسات بیمار که منجر به تغییراتی در رفتار او می شود کمک می کند. بیمار را قادر می سازد بر موقعیت های منفی مانند افسردگی، عصبانیت، فوبیا و درد مزمن غلبه کند. بسته به شدت وضعیت بیمار، جلسات ممکن است متفاوت باشد.

روان درمانی گروهی

روان درمانی گروهی معمولاً شامل 5 تا 15 بیمار در گروهی است که توسط روانپزشک آموزش دیده است. آنها برای دستیابی به یک نگرش متعادل عادی آموزش دیده اند. این درمان برای بیمارانی است که مشکلات روابط، بیماری های پزشکی و … دارند. گروه هر هفته به مدت 1 تا 2 ساعت در یک مکان خصوصی جمع می شوند.

درمان تشنج الکتریکی (ECT)

این نوع درمان عمدتاً برای بیماران مبتلا به افسردگی شدید و سایر شرایط روانی ارائه می شود. این شامل انتقال جریان ثابت برق از طریق مغز برای تحریک فعالیت آن برای تسکین علائم بیماری روانی است. ECT در فواصل منظم برای یک دوره یک ماهه داده می شود و ایمن تر و موثرتر از درمان دارویی است.

هیپنوتیزم درمانی

هیپنوتیزم حالت خلسه مانندی (ناخودآگاه) ایجاد می کند که در آن کنترل خودآگاه ذهن سرکوب می شود و ضمیر ناخودآگاه آشکار می شود که از طریق آن هیپنوتیزور می تواند وضعیت روانی بیمار را درک کند. هیپنوتیزم درمانی برای درمان اختلالات مرتبط با استرس مانند بی خوابی و سایر شرایطی که با استرس هایی مانند سندرم روده تحریک پذیر، پسوریازیس و اگزما تشدید می شوند، استفاده می شود.

طب سوزنی درمانی

اصل اساسی این درمان تحریک قسمت‌هایی از بدن با استفاده از سوزن برای اصلاح بی‌نظمی در جریان انرژی از طریق کانال‌هایی به نام مریدین است. در درجه اول برای درمان اضطراب و افسردگی استفاده می شود. جلسات ممکن است بر اساس رهایی بیمار از عوامل استرس زا متفاوت باشد. بسیاری از بیماران پس از درمان طب سوزنی احساس آرامش عمیقی می کنند.

درمان های کمکی برای بیماری های روان تنی

دارو درمانی

 این یک درمان حمایتی است که با روان درمانی و ECT همراه است. با تجویز داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد اضطراب به ترتیب افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد. این درمان تنها پس از چند هفته اختلالات روانی بیمار را بهبود می بخشد.

فیزیوتراپی روان تنی

این درمان بر دستیابی به سلامتی بهتر برای بیمار با تنظیم تعادل عاطفی در ذهن تمرکز دارد.

ورزش ها

فعالیت بدنی با رهایی از ناتوانی های روانی و اجتماعی باعث بهبود سلامت جسمی و روانی بیماران روانی می شود. در واقع، مطالعات نشان داده اند که ورزش می تواند تعامل اجتماعی، ادراک فیزیکی بدن و غیره را بهبود بخشد.

یوگا

در بیماران روانی، تکنیک های پرانایاما و مدیتیشن در کاهش استرس کاملاً مؤثر است. هنگامی که نفس حبس می شود، عضلات تحت فشار قرار می گیرند تا استرس، ترس و عوامل دیگر برای مدت معینی دفع شوند. مدت زمان طولانی بر افکار و احساسات بیماران روان تنی تأثیر می گذارد.

استئوپاتی

این درمان شامل اعمال فشار دست (ماساژ) برای کاهش استرس است. هدف از این داروی دستی تأثیر مثبت بر سیستم عصبی، گردش خون و لنفاوی بدن است. این درمان به کاهش اضطراب و درد کمک می کند و فرصتی را برای بهبودی بدن بیمار فراهم می کند.

هنر درمانی

هنر درمانی بر بیان احساسات با استفاده از انواع تکنیک های هنری مانند موسیقی، نقاشی و رقص تمرکز دارد. هنر درمانی بدن گرا اثرات شگفت انگیزی در درمان اختلالات درد جسمی و روحی دارد. رقص درمانی می تواند تأثیر قابل توجهی بر بیان احساسات داشته باشد و اغلب حالت ذهن را تغییر می دهد، اما حرکات انجام شده می تواند به تسکین درد کمک کند.

تغییرات سبک زندگی

محدود کردن مصرف کافئین، خوردن یک رژیم غذایی متعادل، مصرف مکمل های ویتامین و پرهیز از الکل و سیگار نیز می تواند تا حدی اضطراب را کاهش دهد.

چگونه می توانم از اختلال روان تنی پیشگیری کنم؟

استراتژی های کاهش استرس و مدیریت ممکن است به شما در پیشگیری یا کاهش علائم فیزیکی کمک کند. نمونه ها عبارتند از:

• در مورد آنچه می توانید و نمی توانید خود را کنترل کنید واقع بین باشید.
• به طور منظم تمرین کنید.
• به اندازه کافی خوابیدن.
• مجله ای برای افزایش آگاهی از افکار و احساسات خود انتخاب کنید.
• الکل را محدود کنید و از سیگار کشیدن خودداری کنید.
• رژیم غذایی و وزن سالم را حفظ کنید.
• مدیتیشن یا تمرین آرام سازی پیشرونده عضلانی را در پی بگیرید
• به دنبال حمایت عزیزان باشید.
• محدودیت هایی را برای کاهش فشار روی خود تعیین کنید.

درد روان تنی و سایر علائم جسمی چگونه درمان می شوند؟

چندین روش درمانی می تواند به افراد مبتلا به علائم درد فیزیکی کمک کند، از جمله:

• درمان شناختی رفتاری
• داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی.
• درمان مبتنی بر ذهن آگاهی
• ارجاع به یک متخصص بهداشت روان (مانند روانپزشک یا روانشناس).
• تماس منظم با ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود

اختلال روان تنی چگونه تشخیص داده می شود؟

یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند تشخیص یک اختلال روان تنی را بر اساس موارد زیر آغاز کند:

1. تاریخچه بازدید از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی
2. معاینه ی فیزیکی.
3. یک سری نتایج منفی در آزمایشات

برای تشخیص اختلال علائم فیزیکی، فرد باید موارد زیر را داشته باشد:

• یک یا چند نشانه آزاردهنده یا مختل کننده زندگی روزمره
• سابقه این علائم حداقل به مدت شش ماه
• افکار مداوم، نگرانی یا اضطراب در مورد علائم

برای اختلالات روان تنی چه نوع آزمایشاتی می توان انجام داد؟

ارائه ‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ممکن است آزمایش‌هایی را برای رد سایر شرایط پزشکی مانند آزمایش خون یا تصویربرداری تجویز کند. با این حال، اگر ارائه دهنده مراقبت معتقد است که آنها علائم اختلال روان تنی را دارند، معمولاً نیازی به آزمایش ندارند.

درمان روان تنی در کلینیک روانشناسی

این بیماری به این دلیل که افراد کمتر دلیل مشکلات خود را روحی و روانی می‌پندارند، ممکن است به فکرشان کمتر خطور کند که ممکن است ریشه این مشکل از عوامل فیزیکی نباشد ، اما با حضور افراد به کلینیک روانشناسی وقتی متوجه مشکل خود می‌شوند روند درمان به سرعت پیش می‌رود، این مشکل می‌تواند با روش های مختلفی درمان شود که با استفاده از متخصص در تشخیص این اختلالات در کلینیک روانشناسی به شما راهنمایی های کافی جهت شناخت مشکل خود و همچنین راه های درمان آن و موثر ترین راهکار درمان به شما ارائه می‌شود، این درمان می‌تواند با توجه به تشخیص پزشک با استفاده از رواندرمانی، روانکاوی، درمان شناختی رفتاری، رواندرمانی گروهی، درمان شوک الکتریکی، هیپنوتیزم و … اتفاق بیفتد که نیاز به تشخیص متخصص در این زمینه دارد